Van de experts zelf
Leuk maar een beetje gekunsteld, mijn zus was altijd de lezer en ik was de schrijver. Jarenlang hebben geschenken van familieleden die verhalen verder gestimuleerd: boeken voor haar, blanco dagboeken voor mij. Ze vond hoekjes, zelfs in mensenmassa’s, om pagina’s om te slaan – vaak las ze meer dan één boek tegelijk. Ondertussen schreef ik korte verhalen die nog korter werden gemaakt door mijn onvermogen om bevredigende eindes te bedenken.
Naarmate ik ouder werd, is mijn interesse in lezen echter gegroeid. Ik dank mijn aanhoudende liefde voor taal en een oprecht verlangen om zowel meer te leren als minder televisie te kijken. Maar ik heb nog steeds niet het gevoel dat het voor mij vanzelfsprekend is. Ik koop boeken – boeken aanbevolen door vrienden, andere door Reese Witherspoon – alleen om ze gedeeltelijk te lezen, onze tijd samen wordt afgebroken door een verandering in mijn schema of een eenvoudig verlies van interesse. Ze blijven in mijn boekenkast staan en verzamelen het stof van mijn goede voornemens om ze ooit af te maken. Uiteindelijk huiver ik als een vriend ze op mijn plank ziet staan, uitgestald als een onverdiende onderscheiding, en vraagt om mijn kijk op een bepaalde titel.
“Lezen verbetert onze woordenschat, vermindert stress, vergroot ons empathisch vermogen en helpt ons cognitief functioneren te behouden naarmate we ouder worden.”
Lezen verbetert onze woordenschat, vermindert stress, vergroot ons empathisch vermogen en helpt ons cognitief functioneren te behouden naarmate we ouder worden. Dat is meer dan genoeg reden om dit regelmatig te doen, dus ik heb me lang afgevraagd waarom ik moeite heb om er een gewoonte van te maken. Heb ik mijn favoriete genre nog niet gevonden? Ben ik alleen maar een boek aan het lezen omdat iedereen op Instagram dat lijkt te zijn? Is mijn bed – waar ik merk dat ik mijn gewicht, positie en houding met elk hoofdstuk verschuif – geen geweldig hoekje? Ik heb instinctieve antwoorden in gedachten, maar ik besloot het in plaats daarvan aan de experts te vragen.
Rechtstreeks van de autoriteiten in de branche zelf – auteurs, redacteuren en CEO’s – volgen hier hun beproefde tips om meer te lezen.
Stop met forceren. (Nee echt.)
Een paar jaar geleden, aangemoedigd door hoeveel ik van Paulo Coehlo’s “The Alchemist” hield toen ik jonger was, kocht ik nog een van zijn romans nadat ik die in een boekwinkel in Aspen had gezien. Ik werd aangetrokken door de neonomslag en het swirly titellettertype. Maar week na week trok ik het van mijn nachtkastje, minder gedwongen door opwinding en meer door verplichting. Het boek heeft me nooit helemaal gegrepen en ik voelde me steeds schuldiger dat ik desinteresse had gekregen in de zuurverdiende prestatie van een auteur. (En niet zomaar een auteur, maar een bekende.)
Ik merkte dat ik Coelho het voordeel van de twijfel gunde; hij is de expert, dus zeker hij zou weet beter dan ik of het einde van het boek de moeite waard is. Wie was ik om anders aan te nemen? Ik voelde ook de behoefte om de aankoop en plaatsing van het boek bij mij thuis te rechtvaardigen.
“Lees de boeken die je wilt lezen en maak je geen zorgen over de boeken die je niet leest.”
Kelly Jensen, redacteur bij Book Riot, de grootste onafhankelijke redactionele boekensite van Noord-Amerika, en auteur van “(Don’t) Call Me Crazy”, dringt erop aan dat we stoppen met onze tijd te verspillen. “Het is prima om met een boek te stoppen als je er gewoon niet in komt”, zegt ze. “Te vaak geven we onszelf stress omdat we alles moeten afmaken waar we aan beginnen, omdat we hebben gehoord dat het geweldig is, of het een boek is dat al deze prijzen heeft gewonnen, of het is iets waar we geld aan hebben uitgegeven. Maar die druk maakt je alleen maar minder geïnteresseerd in lezen.”
En hoe minder betrokken we zijn, hoe kleiner de kans dat we van lezen een gewoonte maken, zegt Brianna Goodman, hoofdredacteur van de abonnementsservice Book of the Month. “Lezen is geen karwei”, zegt ze. “En het is moeilijk om van iets een hobby te maken als het niet leuk of lonend is. Dus lees de boeken die je wilt lezen en maak je geen zorgen over de boeken die je niet leest.”
Een goede vuistregel? Als we na pagina 50 – of zelfs 25 – niet met plezier lezen, stelt Jensen voor dat we het laten liggen en verder gaan met iets anders: “Je zult veel gelukkiger zijn En je kunt maar beter leren welke boeken echt voor jou werken en welke niet.”
Roteer uw lezingen
Volgens Jensen kan het enige tijd duren om ons favoriete genre te ontdekken. Ik heb ooit gelezen dat we, om onze voorkeur te bepalen, eerst kunnen kijken naar de films waar we van houden. Zijn het rom-coms, mysteriethrillers, coming-of-age-verhalen? Het antwoord kan ons ook vaak naar het juiste gangpad in een boekwinkel leiden.
“Om onze voorkeur te bepalen, kunnen we eerst kijken naar de films waar we van houden… Het antwoord kan ons ook vaak naar het juiste gangpad in een boekwinkel leiden.”
Een andere manier om een reading slump voorkomen is deelnemen aan wat sommige bibliofielen speels boekpolygamie hebben genoemd. “Wees niet bang om meer dan één boek tegelijk te lezen”, zegt Natalia Santana-Pollard, hoofdredacteur van de blog van de Feminist Book Club, een abonnementsservice voor intersectionele lezers die uitsluitend afkomstig is van vrouwen- en homoseksuele lezers. bedrijven in eigendom. “Ik roteer tussen twee tot vijf boeken en dat geeft me de mogelijkheid om iets anders op te pikken als ik niet aan het trillen ben met wat ik aan het lezen ben.”
Ik heb getwijfeld om dit te doen. Ik ging er altijd van uit dat ik plotpunten en personages zou vergeten of door elkaar halen en uiteindelijk hoofdstukken keer op keer opnieuw zou moeten lezen, waarbij ik geen van beide boeken op tijd zou afmaken. Maar in een (nu niet beschikbare) video biedt de voormalige uitvoerend directeur van Book Riot, Amanda Nelson, een spelplan: kies een hoofdboek, maak van het tweede een audioversie (meer daarover hieronder), zet het derde digitaal op onze telefoon, en een vierde naast ons bed.
Leer dat audioboeken boeken *zijn*
Jaren geleden, toen tablets en e-readers voor het eerst opkwamen, bleef mijn zus – zij met de letterlijke kamerbrede boekenkast – onbewogen door hun aantrekkingskracht. Ze hield van de tastbare ervaring die een papieren versie met zich meebracht, van een getextureerde omslag tot het stevige papier of de gekartelde rand van een pagina. Ik voelde hetzelfde en vond het ook leuk om elke dag een scherm minder te hebben.
Ik bleef weerstand bieden toen audioboeken ook populair begonnen te worden, ten onrechte gedreven door het idee dat de passieve activiteit van luisteren lang niet zo indrukwekkend was als de fysieke handeling van lezen. Ik heb sindsdien nederig anders geleerd. (Mijn eerste audioboekbeluistering was het zelfvertelde “Little Weirds” van cabaretier Jenny Slate. Echt verhoogde de lach-hardop ante.)
“Ja, audioboeken tellen als lezen, en iedereen die iets anders zegt, vergeet duidelijk mensen met een visuele beperking.”
“Ja, audioboeken tellen als lezen”, zegt Renee M. Powers, oprichter en CEO van Feminist Book Club. “En iedereen die iets anders zegt, vergeet duidelijk mensen met een visuele beperking.” Ze stelt voor om een bibliotheekpas te kopen, door het audioboekaanbod te bladeren en ze te downloaden naar elk apparaat waarmee we ze overal mee naartoe kunnen nemen: “Ik heb altijd een audioboek aan het spelen als ik huishoudelijk werk doe, mijn hond uitlaat, knutsel of kook .”
Net als boekenclubs zijn er een aantal audioboekplatforms. Op Spotify’s nieuwe verzameling exclusieve opnames leest Forest Whitaker “Narrative of the Life of Frederick Douglass, an American Slave”, Hilary Swank die Kate Chopin’s “The Awakening” inspreekt, en meer. LibriVox is een gratis dienst waarbij vrijwilligers over de hele wereld teksten uit het publieke domein lezen en opnemen. Een lidmaatschap bij Audible, eigendom van Amazon, geeft ons toegang tot originele inhoud die nergens anders beschikbaar is. En met Libro.fm, een persoonlijke favoriet van Powers, kunnen we een boekhandel naar keuze steunen met onze aankopen. “Mijn abonnement steunt de boekhandel The Irreverent Bookworm in Minneapolis, die eigendom is van een queer woman, en het heeft voor mij een revolutie teweeggebracht in het lezen”, zegt ze.
[If you’re looking to (safely) satisfy your travel bug sometime soon with a road trip, we’ve also rounded up the best audiobooks for car travel.]
Sluit je gewoon aan bij The Damn Book Club
Als verlegen persoon heeft het idee om lid te worden van een boekenclub me altijd angstig gemaakt. Mijn stem trilt wanneer ik presenteer voor een menigte. En als ik deel uitmaak van een team – een team dat op me vertrouwt, me in de gaten houdt – kan ik me soms meer beschaamd dan opgelucht voelen. (Dit is waarom ik bowlen vermijd 😂.)
Maar niet alle boekenclubs zijn de enge seance die ik me absurd voor ogen had. We kunnen virtueel bij hen aansluiten. We kunnen er een beginnen met vrienden in plaats van vreemden. We kunnen uiteindelijk zelf bepalen welke titels we lezen, wanneer en met wie.
“We kunnen virtueel lid worden van boekenclubs. We kunnen er een beginnen met vrienden in plaats van vreemden. We kunnen uiteindelijk zelf bepalen welke titels we lezen, wanneer en met wie.”
Powers moedigt ons gewoon aan om het te proberen. “Als je lid wordt van een boekenclub, maak je niet alleen kennis met een breed scala aan boeken, [but] het zal je ook verantwoordelijk houden voor het afmaken ervan, ‘zegt ze. “Er is niets beters dan elkaar ontmoeten (virtueel of veilig op afstand!) Om te praten over de personages die je liefhad en haatte of de plotwendingen die niemand zag aankomen.”
Powers stelt voor om te controleren of onze plaatselijke boekwinkels of bibliotheken een boekenclub aanbieden. Zo niet, dan hebben we nog steeds keuze te over, want iedereen, van Oprah tot auteur Roxane Gay tot onafhankelijke Chicago-artiest (en Chance the Rapper-medewerker) Noname heeft zijn eigen gelanceerd.
En als een ‘club’ niet onze stijl is, kunnen we nog steeds één verantwoordingspartner kiezen in plaats van een groep. Een vriend van mij vroeg onlangs of ik haar boekmaatje wilde zijn, aangezien we momenteel allebei Barack Obama’s “A Promised Land” lezen. We hebben geen tijdlijn of deadline geïmplementeerd, lezen in ons eigen tempo en sms’en elkaar af en toe met onze gedachten maar zonder spoilers. Het voelt ongedwongen, bevrijdend en niet gehinderd door druk – precies het soort sfeer dat een plezierig tijdverdrijf zou moeten hebben.
(Als je vanaf je bank lid wilt worden van een boekenclub, hebben we onze favoriete abonnementsboxen verzameld.)
Omarm de kunst van altijd
De losse grenzen waarbinnen mijn boek-buddy-systeem werkt, zijn vergelijkbaar met hoe Goodman zelf ruimte maakt om te lezen. “Ik stel geen strikte doelen voor tijd of aantal pagina’s, omdat elke dag anders is en ik wil dat het duurzaam is”, zegt ze. Voordat ze zelfs maar op haar telefoon kijkt, maakt Goodman er een punt van om ‘s ochtends een paar pagina’s van haar boek te lezen en dan nog een keer vlak voor het slapen gaan. Ze noemt deze suggestie “onze dagen boeken” – geen woordspeling bedoeld 😉 – en voegt eraan toe: “Het opzij zetten van zelfs maar een paar minuten aan beide uiteinden van de dag is zo automatisch geworden dat ik me nu niet meer kan voorstellen het niet te doen. ”
“Omarm altijd en overal lezen door nooit de deur uit te gaan zonder een boek.”
Als alternatief, als zelfs dat als een te strak schema voor ons voelt, zegt Goodman dat we in plaats daarvan het lezen altijd en overal kunnen omarmen door nooit het huis uit te gaan. zonder een boek. Ze suggereert dat wanneer we in de verleiding komen om door onze telefoons te scrollen, of we nu wachten op de metro of bijvoorbeeld in de rij staan voor een COVID-test (vingers gekruist, het gaat goed!), we in plaats daarvan gewoon een boek kunnen openen: “Mijn familie maakt belachelijk gemaakt, want ik ga niet eens naar de supermarkt zonder er een in mijn tas, maar ik zweer dat ik daardoor meer boeken heb gelezen.
Lezen is niet alleen goed voor ons, het moet goed voelen naar ons. Dit betekent dat het moet worden ontlast door zelfopgelegde druk, Instagram-algoritmen of strakke tijdsdruk. Als je geïnteresseerd bent om jezelf in meer boeken te begraven – en echt alleen als jij bent erin geïnteresseerd bent – breng de kleine veranderingen aan, of het nu via de gemeenschap is of zelfs woon-werkverkeer, die voor u het prettigst aanvoelen.
Daniëlle Kaasman is de Partnerships Lead bij The Good Trade. Hoewel geboren en getogen in New Jersey, woont ze nu in Los Angeles, waar je haar foto’s kunt zien maken, afspeellijsten kunt maken of haar pup kunt knuffelen. Zeg hoi Instagram!